Kaasmolaren, ook bekend als Molar Incisor Hypomineralisation (MIH), zijn tanden met slecht gemineraliseerd glazuur, waardoor ze kwetsbaarder zijn voor beschadiging en cariës.
Oorzaken:
De exacte oorzaak van kaasmolaren is nog niet volledig bekend. Echter, factoren zoals ziekten met hoge koorts in de eerste levensjaren, antibioticagebruik en genetische predispositie kunnen bijdragen aan de ontwikkeling ervan. Kinderen met chronische aandoeningen zoals astma, epilepsie of coeliakie hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van kaasmolaren.
Herkenning:
- Verkleuringen: Witte, gele of bruine vlekken op de eerste blijvende kiezen en soms op de voortanden.
- Gevoeligheid: Tanden kunnen gevoelig zijn voor temperatuurveranderingen of zoet voedsel.
- Afbrokkelen: Door de zwakte van het glazuur kunnen tanden sneller slijten of afbrokkelen.
Behandeling:
- Fluoridebehandelingen: Versterken het glazuur en verminderen gevoeligheid.
- Sealen: Aanbrengen van een beschermende laag op de kauwvlakken om verdere schade te voorkomen.
- Restauraties: Bij ernstige schade kunnen vullingen of kronen nodig zijn om de tandstructuur te herstellen.
- Extractie: In extreme gevallen, wanneer de tand niet te redden is, kan verwijdering noodzakelijk zijn.
Preventie en zorg:
- Goede mondhygiëne: Regelmatig poetsen met fluoride houdende tandpasta en het gebruik van interdentale hulpmiddelen.
- Regelmatige controles: Frequent tandartsbezoek voor monitoring en tijdige interventie.
- Voeding: Beperken van suikerinname en vermijden van zure dranken om verdere glazuurschade te voorkomen.
Voor meer informatie over kaasmolaren en de behandeling ervan kunt u terecht bij uw tandarts of mondhygiënist.
